Kacper en Demi lopen door de lege stallen op de kinderboerderij. Als Kacper iemand de stallen uit ziet mesten, fluistert hij tegen Demi: ‘Ik wil eigenlijk wel meehelpen.’ Na een bemoedigend knikje van Demi stapt hij erop af. Nog geen seconde later staat Kacper in de stal. Er is genoeg werk te doen! Uitmesten, kruiwagens wegbrengen én weer leeggooien…
Met zelfgemaakte filmpjes, foto’s en knutselwerken presenteerden de kinderen en maatjes tijdens de viering van vijf jaar FAS-project trots hoe ze hun grote wens uit hebben laten komen. Wensen in alle soorten en maten. Van theeleuten bij de burgemeester, een beroemde vlogger worden tot op zoek gaan naar de hoogte. Lees en kijk je mee met de eerste vier wensen?
“Sandria was acht maanden toen ze bij ons kwam wonen. Zij is ons zonnetje in huis, wij zijn haar niet anders gewend. Sandria kan zich minder goed concentreren, is erg klein en valt veel. Bij ons mag ze een donderwolkje zijn. Sandria hoort bij ons en wij bij haar.”
De studenten luisteren aandachtig naar het verhaal van Leonie (pleegmoeder van Sandria) die voor een zaal van ruim tachtig studenten van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen haar persoonlijke verhaal deelt. Samen met maatjes Heleen en Carlijn, die met foto’s, een film en eigen verhalen vertellen ze over hun ervaringen met kinderen die FAS hebben.
Een gezin runnen met twee FAS-kinderen is niet makkelijk. Veel gebroken nachten, en overdag twee stuiterballen die constant om aandacht vragen én een heldere structuur nodig hebben. Toch geniet ze er elke dag van. Wat haar heeft geholpen? De diagnose. Want dat geeft duidelijkheid. Esther, pleegmoeder van de FAS-kinderen Jasmijn en Damian, vertelt haar verhaal bij pleegzorgorganisatie De Bascule.