Alle gekheid op een stokje

Indra (18) is het maatje van Eva. Ze zien elkaar elke week. Indra is opgegroeid als eigen kind in een pleeggezin met drie pleegbroertjes en -zusjes. Bij twee van deze kinderen is er een sterk vermoeden dat zij, net als Eva, FAS hebben. Indra vertelt over haar ervaringen.

“Eén glaasje kan toch geen kwaad?”, iets wat ik voordat ik begon als maatje bij het FAS-project vol overtuiging had kunnen zeggen. Inmiddels ben ik een aantal maanden het maatje van Eva (8) en heb ik ontdekt dat niets minder waar is. Eva is geboren met FAS en door het maatjesproject heb ik een kijkje mogen nemen in haar leven. Zo heeft zij mij laten zien wat een grote invloed het drinken van alcohol tijdens een zwangerschap kan hebben op het leven van een kind.

Pleegbroertje- en zusje

Zelf ben ik opgegroeid als eigen kind in een pleeggezin met drie pleegbroertjes en -zusjes. Bij twee van deze kinderen is er een sterk vermoeden dat zij, net als Eva, FAS hebben. Mijn broertje en zusje zijn nog wat jonger dan Eva (5 en 6), waardoor zij nog midden in het onderzoekstraject zitten en zij binnenkort pas onderzocht en eventueel gediagnostiseerd worden. Toch kan ik al veel overeenkomsten, maar ook verschillen tussen alle drie de kinderen zien. De kenmerken van FAS zijn immers bij ieder kind anders.

Wereld van verschil

Bij kinderen met FAS is het vaak lastig om een diagnose te stellen. Bij het ene kind uit het zich bijvoorbeeld in autistisch gedrag terwijl er bij het andere kind een vermoeden van ADHD kan zijn. Sommige kinderen hebben maar enkele kenmerken die bij FAS horen, terwijl andere kinderen juist een heleboel kenmerken kunnen hebben. Kortom, FAS is onvoorspelbaar en daardoor zijn er tussen Eva, mijn broertje en zusje grote verschillen te zien.

Geen viezigheid

Wanneer ik bij Eva langskom vindt ze dat in het begin altijd even spannend en merk ik dat ze niet goed weet hoe zij zich moet gedragen. Hierdoor gaat ze vaak even gek doen met haar broertje of verstopt zij zich onder de tafel. Als ik dan even met haar praat en we samen iets leuks gaan doen, lijkt zij zich al snel weer op haar gemak te voelen. Mijn broertje Michaël heeft ook moeite met contact maken, wanneer hij iemand ontmoet voelt hij zich vaak ongemakkelijk en maakt hij geen oogcontact. Tijdens het knutselen houdt Eva graag alles netjes. Wanneer ze lijm laat vallen rent ze gelijk naar de keuken om een doekje te halen om vervolgens de druppel weg te vegen. Ook Michaël vindt het fijn als alles netjes is. Met een vieze mond of een vlek in zijn shirt zal je hem nooit tegenkomen.

Alle gekheid op een stokje

Daarentegen zijn Eva en Michaël een wereld van verschil met mijn zusje Michelle. Waar de andere twee in alle rust kunnen knutselen is het bij Michelle alle gekheid op een stokje. Zij pakt twee papiertjes tegelijk, bekrast ze met allerlei verschillende potloden, smeert lijm op het papier, plakt meerdere kanten samen, doet stickers op het knutselwerk, ondertussen valt haar beker om, de tafel is nat, ze gaat een theedoek halen, veegt de tafel droog, knipt haar creatie in meerdere stukken en is klaar. Dit allemaal doet Michelle in de tijd dat Eva en Michaël de kleur van hun stift hebben uitgekozen. Ook contact maken met anderen doet Michelle op een hele andere manier. In de winkel zegt ze iedereen gedag en op school maakt ze iedereen aan het lachen met haar bijdehante opmerkingen.

Er zijn dus heel veel verschillende manieren waarop FAS zich bij kinderen uit. Ondanks dat deze kinderen soms lastige eigenschappen hebben en het belangrijk is dat ze op een bepaalde manier begeleid worden, zijn het hele leuke en bijzondere kinderen. Stuk voor stuk zijn het innemende kinderen die veel liefde voor anderen hebben en nog meer liefde verdienen.

Geschreven door: Indra Braakman, maatje  

FAS2025VI wordt mede mogelijk gemaakt door het Oranje fondsKansfondshet Gehandicapte Kind, Stichting Boschhuysen en de Janivo Stichting.

X