Marcella woont in Harreveld, een klein dorpje in de Achterhoek. Ze is dertien jaar oud en houdt van voetbal en tennis. Ze heeft een hond, twee konijnen en een paard. En Marcella heeft FAS. Daarover gaat de expositie op haar school.
Een heel bijzonder feestje was er vorige week op de basisschool St. Canisius bij de opening van de expositie over Marcella. In de grote zaal waren alle kinderen van groep 6, 7 en 8 bij elkaar gekomen. Ook familieleden en zelfs de wethouder en een journalist en fotograaf van de Gelderlander waren van de partij.
Allemaal waren ze gekomen om naar het verhaal van Marcella te luisteren en te kijken. Op het podium vertelden Marcella en haar pleegzus Alisha over FAS en wat dat betekent voor het dagelijks leven. Marcella is eigenlijk altijd vrolijk en opgewekt. En aan haar gezicht kun je niet zien dat er iets aan de hand is. Maar dat is er wel degelijk, en daar wordt Marcella soms best boos van.
Voor Marcella is het ontzettend belangrijk dat haar klasgenootjes weten dat zij daar niets aan kan doen.
Bijvoorbeeld dat ze zomaar dingen vergeet. Of dat ze nooit de beste van de klas zal worden. Samen spelen met andere kinderen gaat ook lastig. Voor Marcella is het ontzettend belangrijk dat haar klasgenootjes weten hoe dat komt en dat zij daar niets aan kan doen.
Ook Marcella heeft meegedaan aan het dagboekproject. Een zomer lang maakte zij samen met haar maatje – haar grote pleegzus Alisha – foto’s van haar wereld. Het zijn foto’s van dingen die haar blij of boos maken, van dingen die ze mooi vindt, van familie, dieren, vakantie en nog veel meer. De foto’s van Marcella vormen samen met foto’s uit het FAS-project een tentoonstelling waarin zij laat zien wie zij is.
Op de dag zelf maakten de presentatie en expositie al veel los. Maar ook de dagen na de opening is er in de klas nog nagesproken met Marcella erbij. De kinderen konden haar vragen stellen over FAS, maar ook waarom ze niet meer thuis kan wonen. Of er wat veranderd is? Marcella vindt dat haar klasgenootjes veel aardiger tegen haar zijn. En dat is ook de bedoeling.
Ook deze expositie is mogelijk gemaakt door NSGK
De kinderen van groep 6,7 en 8 namen een kijkje op de expositie.
Op het podium vertelde Marcella samen met haar pleegzus Alisha wat het betekent om FAS te hebben.
Het was nog best spannend om voor zo’n volle zaal te staan.