Maikel van der Graaff is een lieve en ongevaarlijke hacker, gamer en fantasylezer. Eet veel kaas en verstopt soms wat hij het liefst vergeet.
Lieke van den Krommenacker schrijft en woont aan zee. Dat wil zeggen, in haar hoofd. Ze is tevens begenadigd luchtfietser en crêpebakker. En schrijft voor Dagblad van het Noorden.
Maikel vindt het tof dat Lieke zo geïnteresseerd in hem is. Zelf heeft hij namelijk nooit zo veel zin om iets te doen. Maar samen met Lieke heeft hij juist veel ondernomen. En dat beviel prima. “En ze heeft mijn verhaal ook nog eens mooi opgeschreven.”
Dat het onbehoorlijk is om je tanden in een grote ronde Gouda-kaas te zetten, er een stevige hap uit te nemen en het overgebleven stuk over je schouder thuis op een kast te gooien, beseft Maikel niet. Dat hij tegen zijn moeder ontkent dat hij degene is die uit de kaas hapte, is logisch: hij heeft het niet gedaan. Toch?
Maikel weet het niet meer.
Wat hij wel weet, die middag: ik wil kaas, in de koelkast ligt kaas, als ik na het eten meteen de kaas verstop, dan is er niets aan de hand.
Het zijn momenten waarop Maikel nergens over nadenkt. Omdat zijn duizend gedachten tuimelen en nog eens tuimelen en dan overal naartoe schieten.