Dit project richt zich in de eerste plaats op jonge kinderen met FAS. Toch zijn we erg blij dat ook Andreas (28) meedoet. Hij biedt een blik in de toekomst voor de andere kinderen en hun ouders. Het verhaal van Andreas laat zien wat je kunt verwachten als een kind met FAS volwassen wordt.
Bij Andreas werd pas op zijn veertiende duidelijk dat hij FAS heeft. Veel te laat dus. Helaas komt een diagnose op latere leeftijd nog te vaak voor. Toch is elke herkenning van FAS winst. De diagnose betekende voor zijn adoptie-ouders een enorme opluchting en bracht vooral veel rust. Voor hen vielen de puzzelstukjes eindelijk op hun plek. Het soms onmogelijk te duiden gedrag, de slechte concentratie en zijn woede-uitbarstingen; alles kon opeens worden verklaard.
Het verhaal van Andreas laat zien wat je kunt verwachten als een kind met FAS volwassen wordt.
Wij gingen op bezoek bij Andreas in een instelling voor begeleid wonen in Brabant. Daar troffen we een jongeman die door goede persoonlijke begeleiding en een minimum aan prikkels een gelukkig leven leidt. Hij voetbalt in een speciaal voetbalteam, bezoekt soms met zijn broer een voetbalwedstrijd en rijdt paard. Zolang aandacht en vooral zorg op maat centraal staan, kan er ook met FAS veel wél.