Mijn ervaring als maatje

Over maatje zijn van een kind met FAS.

Het maatjesproject begon met een kennismakingsgesprek. Ik moest zoveel mogelijk over mezelf vertellen, dit was belangrijk omdat het FAS-project graag wil zorgen voor een goede match tussen de maatjes. Ook kreeg ik veel informatie over FAS en hoe dit zich uit in het gedrag van de kinderen. Ik had al eerder veel over FAS geleerd binnen mijn vorige studie, maar ik vond het heel interessant en mooi om te horen hoe het FAS-project zich sterk maakt voor deze kinderen. Tijdens het gesprek werd mij al gevraagd of ik er bezwaar tegen heb om wat langer te moeten reizen naar mijn maatje, omdat ze wellicht al een match zagen. Ik gaf aan dat dit geen probleem was. Zo ging ik kennismaken met de adoptiemoeder van mijn maatje. Zij vertelde mij heel veel over Michal, zijn interesses en hobby’s. Om het maatjesproject van dit jaar af te trappen was er nog een startdag. Bijna alle maatjes waren aanwezig en we kregen veel informatie over hoe Het Witte Bos en het FAS-project zijn ontstaan, en wat we van het maatjesproject kunnen verwachten. Het was een leuke en leerzame middag!

Vuilniszakken, wandelen en bakken

Enkele weken later ontmoette ik mijn maatje Michal voor het eerst. Ik was best zenuwachtig. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten en maakte me druk of mijn maatje het wel echt naar zijn zin zou hebben. Maar het tegenovergestelde was waar! De allereerste ontmoeting was wel chaotisch. Zijn impulsiviteit en enthousiasme overvielen mij en ik wist de leiding niet goed te nemen. De ene keer wilde hij buiten spelen, dan weer binnen, en zo gingen we van hot naar her. Het was snel duidelijk dat ik zo nu en dan wat consequenter moet optreden, zodat Michal daarin ook de rust krijgt die hij nodig heeft. Tijdens de maandelijkse intervisies met alle maatjes en de begeleiders vanuit het FAS-project zijn, was er ook ruimte om alles te bespreken en kregen we veel tips. Zo kreeg ik het ook steeds beter onder de knie en ervaarden we veel plezier! Het is heel leuk om te zien hoeveel de individuele aandacht voor Michal doet. Zijn grootste interesse is vuilnis en alles wat hierbij komt kijken, het duurde dan ook niet lang voordat hij mij zijn reuze vuilniszak liet zien. Vanaf dat moment deden we tijdens iedere ontmoeting wel iets wat met vuilnis te makken had, of het nou vuilnis wegbrengen of iets van een vuilniszak knutselen was. Ook houdt Michal veel van bakken, dus we hebben regelmatig wat gebakken. Bij mooi weer gaan we graag naar buiten voor een wandeling, stukje fietsen of een ommetje naar de supermarkt.

Uitjes

In de kerstvakantie gingen Michal en ik er voor het eerst op uit! We gingen met de bus en trein naar mijn huis. Daar hebben we samen vuilnis in en om mijn huis opgeruimd. We waren zo enthousiast dat we buiten drie zakken vol hebben gekregen, dus we waren ook trots op onze goede daad. Vervolgens zijn we naar het centrum gegaan om naar de Legowinkel te gaan, speciale blauwe vuilniszakken te halen en wat lekkers te eten. Ik nam een oliebol en Michal ging voor een Sundae ijsje met heeel veel chocosaus! Hoewel Michal de reis met de bus en trein ook wel een beetje spannend vond, vond hij het erg leuk en keek hij ernaar uit om weer een keer met de trein te gaan. Zo zijn we een aantal weken later ook weer met de trein gegaan, namelijk naar Gouda, waar we een frietje hebben gedeeld!