Constant moeten uitleggen wat FASD is, van het kastje naar de muur gestuurd worden en dan nog alle pijn, stress en angst die komt kijken bij moeder worden en zijn.
Het is allemaal niet makkelijk. Dat weet Nury ondertussen wel, ze heeft het immers zelf allemaal meegemaakt. Ineens is ze verantwoordelijk voor een klein meisje en ook nog eens voor zichzelf.
Tijdens haar zwangerschap komen er allerlei vragen naar boven. Kan ik mijn dochter wel liefde geven? Wat voor moeder wil ik zijn? Wat is daar voor nodig? Wie is mijn biologische moeder? Waarom weet nog steeds niemand wat FASD is?
Niet elke vraag krijgt een antwoord, maar Nury schrijft wel al haar belevingen, vragen en antwoorden op tijdens haar zwangerschap. Zonder mooie doekjes eromheen, gewoon eerlijk, gewoon Nury.