Het valt niet mee om een pubermeisje met FAS te zijn. Cynthia (17) weet er alles van. Wat doe je als je beseft dat sommige dromen nooit kunnen uitkomen? En hoe herken je een foute man?
Eindelijk was het zo ver. Na heel lang zeuren hadden Cynthia (17) en haar twee jaar oudere zus hun voogden over de streep weten te trekken. De zussen zagen elkaar niet zo vaak, maar nu gingen ze met zijn vieren gezellig een dagje naar Amsterdam. Waar de meisjes heen wilden? Naar Madame Tussauds natuurlijk, om met president Obama op de foto te gaan. Maar na de fotosessie wilden ze toch wel een kijkje nemen op spannendere plekken. Op de wallen bijvoorbeeld.
Met veel bravoure liepen de meisjes richting rosse buurt. Ze maakten grapjes en lachten luidkeels de spanning weg. Toen kwamen de eerste ramen in zicht. Cynthia minderde vaart en keek haar ogen uit. De half ontklede dames en glurende mannen maakten nieuwsgierig. Wat was dit voor wereld? Het voelde raar in haar buik. Eng, maar ook fijn spannend.
“Je moet goed op me letten. Ik ben bang dat ik hier anders ook terecht kom.”
Na een tijdje werd Cynthia steeds stiller. Het rode licht verwarde en het meisje greep haar voogd stevig vast. Iets klopte hier niet. Al die mannen, het haalde beelden naar boven van dingen waar ze liever niet aan dacht. “Je moet goed op me letten hoor,” fluisterde ze haar voogd in het oor. “Ik ben bang dat ik hier anders ook terecht kom. Als een jongen mij veel cadeautjes geeft kan dat zomaar gebeuren.”
Je zou het niet zeggen als je dit vrolijke meisje ontmoet, maar Cynthia heeft al teveel meegemaakt voor iemand van zeventien. Dat ze FAS heeft, maakt het er niet makkelijker op. Sinds twee jaar woont ze in een gezinshuis. Daar is het gezellig, fijn en veilig. In die tijd is ze hard ontwikkeld en heeft ze veel geleerd. Ze durft bijvoorbeeld weer naar buiten en is niet langer bang voor mannen. Maar met die ontwikkeling komt ook de realisatie van haar beperkingen. Het allerliefst wil Cynthia stewardess worden. Alleen zal dat met haar verstandelijke beperking niet lukken. Haar andere droom, werken in een kinderdagverblijf, evenmin.
Cynthia wil écht werk, net als andere mensen. En als ze dan toch een verlanglijstje in mag dienen: ook een écht vriendje.
Voor iemand die niet kan klokkijken, valt het niet mee om leuk werk te vinden. Dus loopt het meisje nu stage in een bejaardenhuis, waar ze een uurtje per dag koffie schenkt maar verder vooral moet schoonmaken. Een vast contract krijgt ze niet, dus is ze aangewezen op vrijwilligerswerk. En daar baalt ze van.Cynthia wil écht werk, net als andere mensen. En als ze dan toch een verlanglijstje in mag dienen: ook een écht vriendje. Eentje die haar cadeautjes geeft omdat hij haar lief vindt, niet omdat hij haar achter het raam wil hebben.
Lees in november meer over Cynthia, als het boek over de kinderen van het FAS-project uitkomt.