Krokodillen en hamburgers

Hoe kan je een nieuwe maand nou beter beginnen dan met een huisbezoek? Marieke, de nieuwe stagiair van het FAS-project reisde naar Brabant en kwam terecht in een huis vol gezelligheid, auto’s en klei in alle kleuren van de regenboog.

De Jumbo-Ferrari van Max Verstappen

De broodjes zaten al in de oven toen ik aankwam en de hond kwam vrolijk op me afgerend. Ik werd hartelijk begroet door papa, mama, L. (6 jaar) en zijn maatje Nienke. L. en Nienke hadden net Monopoly met Cars-thema gespeeld. Toen ik vroeg naar deze speciale editie werd het mij al snel duidelijk: L. is gek op auto’s. Ik mocht meteen de verzameling op zijn kamer bekijken. “Ik heb de grootste van het huis!” riep L. toen hij de trap op rende. Een hele rij auto’s, keurig opgesteld, stond op mij te wachten.

Beneden had L. nóg een verzameling. Zijn lievelingsauto was de Jumbo-Ferrari van Max Verstappen . Op de tweede plek kwam zijn Dalmatiër-auto die zelf salto’s kan maken. Elke keer als dat gebeurde, schrokken we enorm. Het leverde hilarische taferelen op,

In de twee uur dat ik er was, gebeurde er van alles. Waar L. in het begin nog wat verlegen oogde, kwam hij na een tijdje zeker op gang. Hij rende naar boven en kwam terug met een eng Halloweenmasker op. Nienke en ik schrokken ons een hoedje: het gewenste effect bij zijn testpubliek was bereikt. “Nu mijn zusje laten schrikken voor het echie!” en weg was hij weer.

Daarna was het tijd voor een geïmproviseerde breakdanceshow, liet L. zijn hond kunstjes doen en vertelde hij uitgebreid over zijn zwemdiploma’s A, B en C, terwijl er tussendoor fanatiek aan het fotodagboek werd gewerkt. Een kleine stuiterbal, energie genoeg! Op een gegeven moment werd het L. te veel dus liep hij van tafel. Hij beschermde zijn oren met zijn handen. Even een momentje voor hemzelf, dat is belangrijk als er een overload aan prikkels is.

Kleien voor de rust

Om tot rust te komen, besloten we te gaan kleien. Een hele verzameling kleuren kwam op tafel. We kleiden sterren, spaghetti, krokodillen en hamburgers. Alles in het blauw, want dat is zijn lievelingskleur. En een hartje kleien? Ho maar! Dat konden Nienke en ik wel vergeten, hoe hard we het ook probeerden. Ik snapte het ook wel, een hartje is natuurlijk alleen voor speciale mensen. Volgende keer beter.

Ik stapte de bus weer in met een blij gevoel: wat een fijn plekje heeft L. en wat heeft hij veel lol met zijn maatje Nienke! Ik ben enorm benieuwd naar alle avonturen die ze nog samen gaan beleven.


Geschreven door: Marieke Kruijssen, medewerker van het FAS-project

FAS2025IV wordt mede mogelijk gemaakt door het Oranje fondsKansfonds, het Gehandicapte Kind en Stichting Boschhuysen.

X