Geen kriebelstof
FAS en verjaardagen is feest. Damian is op 21 november jarig en Jasmijn op 28 december. Pleegmoeder Esther viert hun verjaardagen maar tegelijk op 23 november. Scheelt weer een paar nachten niet slapen.
Om vijf uur is iedereen wakker. Er is een strak draaiboek gemaakt voor de dag. Wie komt wanneer en vooral ook: wanneer gaan ze weer weg. Iedereen heeft van tevoren moeten aangeven met wat voor cadeau ze komen aanzetten. Jasmijn houdt niet van verrassingen. Al weken kijkt ze in winkels en folders wat ze aan wie wil vragen. Een foto en prijs wordt naar de gasten gestuurd. Jasmijn wil graag weten of ze wel of niet krijgt wat ze vraagt. Vorig jaar had ze zomaar ongevraagd een kleurboek gekregen. Daar was ze niet blij mee. Iedereen weet toch dat ze niet van kleuren houdt?!
Jasmijn kent geen voorpret. Wel stress. Aan haar tante heeft ze een speciaal boek gevraagd. Op de dag zelf is het nog steeds niet duidelijk of ze die ook daadwerkelijk krijgt. Haar tante moet nog naar de winkel en kan nog geen antwoord geven. De stress stijgt bij Jasmijn. Het gevolg: een boze bui. Als haar tante een foto stuurt van het gekochte boek zucht Jasmijn. Ze is opgelucht. Blij met het boek en vooral blij dat ze nu weet wat ze krijgt. Maar waarom moest dat zo lang duren? Tante had toch eerder naar de winkel kunnen gaan? “Dan had ik het al eerder geweten.” Uitleggen dat iedereen zelf mag weten wat ze als cadeau geven, heeft geen zin. Jasmijn is immers jarig.
Dit jaar heeft ze een nieuwe iPad gekregen. Eentje met een stevige stuiterrand eromheen. De vorige had ze stuk geslagen omdat de filmpjes op YouTube te langzaam laadden. Ze heeft ook een glamourjurk gekregen. Ondanks dat de jurk in haar kleurenpalet valt, heeft Esther van tevoren toch maar even foto’s laten zien. Gelukkig helemaal haar stijl, geen kriebelstof of dingen die ze eraf wil/kan trekken, dus goed idee.
Een vriendin van pleegmoeder Esther wil graag langskomen met een aantal van haar kinderen. Jasmijn heeft gevraagd of er maar één meekomt naar het feestje. Dat vindt ze genoeg. Ze wil liever geen kinderen op haar feestje. Die zijn te druk, onvoorspelbaar en maken lawaai. Er is afgesproken dat ze om twaalf uur zouden komen, voordat de andere gasten komen. Het bezoek heeft zich vergist en staat om half twaalf al op de stoep. Jasmijn is niet blij. Gelukkig mag Jasmijn even ergens anders zitten.
Maar Jasmijn is ook bijzonder zorgzaam. Ze loopt de benen uit haar lijf om het iedereen naar de zin te maken. Wil je taart? Ze geeft advies dat die gele taart het lekkerst is. Voordeel is dat er nog een stukje overblijft van haar favoriete roze taart. Ze zet theewater op en voegt zelfs wat koud water toe als ze het glas op tafel zet, zodat niemand zich hoeft te branden aan de hete thee. Ben je zwanger? Dan moet je liggen en rusten. Jasmijn regelt het. En Jasmijn weet dat je niet mag tillen tijdens de zwangerschap, dus loopt ze mee naar de auto en draagt ze de tas.
Jasmijn zwaait iedereen uit als ze wegrijden. Verjaardagen zijn feest. Leuk als mensen komen, fijn als ze op tijd weer gaan. Alles weer terug naar normaal.
