Op school

Stilletjes zit Mila in de klas. Het ene moment met haar aandacht erbij. Het andere moment in haar eigen wereld. Juf Mirabel vraagt zich soms af wat er in Mila’s hoofd speelt. 

 “Mila is een lief kind. Altijd vrolijk, blij, behulpzaam. Een kind dat geen aandacht vraagt. Hoewel ze die aandacht soms wel nodig heeft. Laatst deed een klasgenootje bijvoorbeeld iets wat Mila niet leuk vond, maar dat spreekt ze dan niet uit. ‘Alles gaat goed’, zegt ze al snel. Als juf prik je daar doorheen. Volgens mij gaat het helemaal niet goed, denk je dan.

Of toen we met mensen van school naar Mila’s huis gingen, vlak nadat haar moeder was overleden. Mila was enorm zenuwachtig voor ons bezoek. ‘Was leuk hè’, zei ze toen we weer gingen. Daarna praatte ze er niet meer over. Soms weet ik totaal niet wat er in haar hoofd omgaat.

Op sommige momenten help ik Mila door haar taal te geven. Dan ga ik rustig met haar zitten, praten, ontdekken wat er aan de hand is en dit vóór haar verwoorden. Vervolgens kan ze dan zelf aangeven wat haar dwars zit. Maar of ze dat ook durft en doet, is afhankelijk van wie er voor haar staat.

Mila moet iemand echt vertrouwen. Bij haar vaste groepje vriendjes en vriendinnetjes durft ze meer dan bij anderen. Dit zijn jongens en meisjes met wie ze qua niveau levelt en goed mee overweg kan. Samen kletsen ze wat, spelen ze met de bal. Je kunt veel lol met haar hebben. Mila kan onwijs genieten, dat is overduidelijk.”

Foto’s: Allard de Witte | Tekst: Céline Bast