Wie is Mila?

Mila komt als minimensje op de wereld. De eerste maanden van haar leven krijgt Mila sondevoeding, want ze kan niet slikken. Als ze anderhalf jaar is, wordt ze door Wendy en Jan geadopteerd die haar uit Polen meenemen naar Nederland. Ze heeft nog geen haar, ze kan niet zelf eten en verder draagt ze nog de kleren van een baby. Nog steeds is Mila heel klein voor haar leeftijd. Haar huid lijkt gemaakt van een doorzichtig melkachtig marmer. Ze kan extreem overprikkeld raken van een kleine aanraking, maar een forse oorontsteking voelt ze niet.

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Mila heeft een extra kootje in haar duim en haar voeten stonden anders. Dat kwam door FAS.” – Adoptiemoeder Wendy

Heel gewone dingen zijn voor Mila toch ingewikkeld. Zoals opstaan, zichzelf aankleden en het omgaan met tijdsdruk. Als de schoolbus haar ’s ochtends vroeg komt halen, wordt Mila keer op keer onrustig. Ze staart met haar ogen naar het plafond en praat onverstaanbaar in zichzelf totdat Wendy haar stap voor stap naar de bus begeleidt.

“Mila is een doorzetter. Ze is ondanks haar achterstand zo hard gegroeid. We zijn ontzettend trots op haar.” – Adoptiemoeder Wendy

Maar Mila is ook nieuwsgierig en filosofisch. Ze heeft altijd vragen. Waar de wind vandaan komt bijvoorbeeld. Daar kan ze over peinzen totdat ze haar eigen antwoorden vindt: de wind waait natuurlijk voor de sier, zodat de takken in de bomen kunnen dansen!